کد مطلب: 148125
 
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۸ فروردين ۱۳۹۹ ساعت ۱۲:۴۱
ایسنا/قم
 
به گزارش ایران خبر، این روزها کرونا ویروس همچون ابری سیاه بر آسمان زندگی مردم سیطره دارد  و به کل زندگی فردی و جمعی را مختل کرده بطوریکه نشاط حال‌و هوای سال جدید، جای خود را به ترس و اضطراب و خمودی  داده است.

بحرانی که در پی ویروس چینی وارد کشور شده و بنظر می‌رسد به این زودی ها قصد زوال ندارد و علی رغم تلاش های پزشکان و متخصصان گویا تاکنون داروئی موثر نیز برای ریشه کن کردن آن وجود ندارد و نگرانی های زیادی را نیز در پی داشته است.

این شرایط بحرانی و سرسام آور در هر دوره‌ای از تاریخ تمدن انسانی مسبوق به سابقه است ولی آنچ که در این بین اهمیت دارد کنترل و در اختیار داشتن ضمام این اوضاع خواهد بود، بطوریکه بتوان به سلامت و با تلفات جانی کمتری این طوفان را پشت سر گذاشت.

میدانیم که حفظ جامعه از کرونا ویروس در گرو اتحاد ملی و همفکری و همکاری تمامی اقشار جامعه اعم از مسئولین دولتی و مردم عادی است، چرا که هر یک از  طرفین این ترازو به تنهایی راه به جایی نبرده و نهایتاً با شکست مواجه خواهند شد.

کرونا نیز همراه خود موجی از  انتظارات و تکالیف و وظایف گسترده تری را آورده که رعایت دو محور اصلی مردم و مسئولین را میطلبد.

حیاتی ترین راه مقابله و شکست این ویروس بنظر اکثریت پزشکان و متخصصان و خود دولت نیز در خانه ماندن است، حال سوالی که پیش می آید این است که" مردم برای حفظ سلامتی خود  در برابر این ویروس همه گیر باید در خانه بمانند ولی مخارج زندگی خود را چگونه تامین کنند؟آیا دولت تدبیری می اندیشد و یا به شعار صرف در خانه بمانید اکتفا می‌کند؟!"

 علاوه بر این بسیاری از اصناف که با اجرای طرح فاصله گذاری اجتماعی، واحدهای خود را تعطیل کرده اند برای جبران ضررهای مالی چشم انتظار تسهیلات و حمایت های دولتی هستند.

در همین خصوص یک بازاریاب اسنپ در گفت‌وگو با ایسنا بیان کرد: دولت برای مشاغلی که تعطیل شدند باید یارانه در نظر بگیرد و وام‌های اقساط بانکی را تا دو ماه پس از اتمام کرونا به تعویق بیندازد و لذا تمهیداتی جهت هزینه قبوض آب، برق و گاز در نظر بگیرد.

وی افزود: طبیعتا سنگینی و فشار اوضاع اقتصادی بر قشر ضعیف و مشاغل کم‌درآمد جامعه بقدری کمرشکن و طاقت فرسا است که مستلزم اتخاذ تدابیری موثر و کارگشا خواهد بود.

 یک کارمند دانشگاه کرج نیز گفت: با وجود شرایط بحرانی کشور موظفیم که سر کار خود حاضر باشیم و بالطبع انتظار مساعدت و دریافت لوازم بهداشتی مورد نیاز همچون ماسک، مواد ضدعفونی کننده و شوینده جهت رعایت پروتکل های بهداشتی را داریم، چرا که دائما با ارباب رجوع سر و کار داریم.

علاوه بر این سیستم آموزشی مدارس و دانشگاه ها نیز مختل شده است، بطوریکه برای جبران این مشکل تدریس مجازی پیگیری می‌شود که این نوع آموزش نیز مشکلات عدیده ای را به همراه داشته و گویا اتاق فکر این بحران کارایی چندان موثری تاکنون نداشته است.

یک دانشجوی مهندسی مکانیک هم در گفت وگو با ایسنا گفت: آموزش مجازی عملا بی فایده و صرفا به جهت رفع تکلیف سیستم آموزشی کشور است و لذا رشته های مهندسی مستلزم تدریس حضوری و فعالیت عملی است.

 وی اظهار کرد: تعرفه اینترنتی که صرف این نوع آموزش می‌شود نیز نه تنها برای یک دانشجو بلکه برای اساتید و معلمان نیز قابل تحمل نیست و لذا تدریس مجازی طبیعتا از عهده غنا و مدیریت این نوع رشته ها بر نیامده و تاثیرگذار نخواهد بود.

بلاتکلیفی دانشجویان از یک سو، فشار و تحمیل تعرفه های اینترنت آموزش مجازی از سوی دیگر مجالی برای ادامه و اتمام این ترم باقی نگذاشته و جمعی از دانشجویان را به حذف ترم علی رغم گذراندن دو سوم از ترم تحصیلی وادار کرده است.

یک دانشجوی صداوسیما هم در گفتگو با ما گفت:  متاسفانه کیفیت برگزاری کلاس های تحت وب بشدت پایین هست چرا که ما اصلا نمیتوانیم تمرکز کنیم و یادگیری در کار نیست و بنظر من کلاس مجازی فقط برای رفع تکلیف است و اصلا نتیجه ای برای ما ندارد جز تلف کردن وقت.

وی اظهار کرد: سامانه آموزشی دانشگاه ما یک سامانه آنلاین نیست و فیلم ها در گوگل درایو آپلود شدند و با سرعت بسیار کمی دانلود می‌شوند.

حمید عالمی از شهروندان قمی هم که یکی از کسبه بازار لباس فروشان قم است در گفت وگو با ما گفت: متاسفانه این ویروس عملا زندگی ما را تحت فشار دو جانبه قرارداده است.

وی افزود: متاسفانه افرادی مثل بنده که باید دو اجرا بها بدهند زیر بار این قرنطینه هر روز در حال ذوب شدن هستند. قرنظینه را پذیرفتیم اما چه کسی به من مستاجری که اجاره منزل و مغازه می‌دهم کمکی کرده است؟ اجاره منزل من ماهی 1 میلیون تومان و اجاره مغازه هم 2 میلیون است. یعنی درکنار اقساطی که ماهیانه باید می پرداختیم بدون هیچ درآمدی باید سه میلیون اجاره بها را نیز بپردازیم.

وی گفت: نکته اسف بار تر اینکه اصلا هم مشخص نیست چه راهبرد و یا دورنمایی هم برای ما وجود دارد؟ مشخص نیست این ویروس یک ماهه یا دو ماهه یا یک ساله دست از سر ما بر می دارد. مشخص نیست تا کی باید اجاره باد خوردن کالاهای مان را در مغازه بسته شده بدهیم؟!

این کاسب قمی بیان کرد: شب عید که موسم کاسبی اکثر مشاغل این چینینی است بیشترین مشاغل ما عملا کساد بود و مدتی است که با تعطیلی رسمی فاجعه کسب و کار برای ما کامل شده است.

وی گفت: اگر روال به این حالت باقی بماند در ماه های آینده چیزی بدتر کرونا را شاهد خواهیم بود و آن هم ورشکستگی جمع عظیمی از مشاغل است و صاحبان شغل است که به این زودی هم این مشکل رفع نخواهد شد و آثار آن تا مدت ها در جامعه باقی خواهد بود.

وی اظهارکرد: این شرایط است که ما را به این فکر وا می دارد که به جای تولید و فروش محصولات تولیدی تولید گران داخلی به دنبال دپوی دلار و سکه و طلا و معامله گری و واسطه گری بیافتیم زیرا با این وضعیت نابسامانی که متاسفانه یک روز بخاطر تحریم، یک روز بخاطر سو مدیریت، یک روز بخاطر بیماری و...، ما را تحت شعاع قرار می دهد دیگر رمقی برای ما باقی نمی ماند.

علی اکبر صبری یک کارگر روز مزد ساختمانی هم در گفتگو با ایسنا گفت: از روزی که این بلا گریبان ما و جهان را گرفته همه مشاغل از رونق افتاده است. امروز ما کارگران بیشترین مشکل را در این زمینه داریم.

وی افزود: چگونه می‌توانیم دراین شرایط در خانه بمانیم و کار نکنیم. هم اجاره بدهیم و هم مخارج سرسام آور در خانه ماندن را بدهیم؟ در خانه ماندن خرج ما را دو برابر هم کرده است ولی دیگر همان یک مقدار پس انداز ما هم ته کشیده است.

وی گفت: به نظرم دولت باید به مردم یا ماهانه حداقل 1 میلیون کمک هزینه زندگی می داد یا 10 میلیون وام بدون سود با مهلت پرداخت یک ساله که بتوانیم این شرایط را به نحوی به اتمام برسانیم. زیرا عملا معاش ما با چالش روبرو شده است.

اوضاع نابسامان امروز  نیاز مبرمی به موقعیت سنجی و درک صحیح از شرایط و اتخاذ تصمیمات موثر و عملی دولت در راستای حفظ جامعه از کرونا ویروس و بازگشت به روال عادی زندگی دارد. دغدغه بسیاری از مردم از ماسک و لوازم بهداشتی به نان شب رسیده است. باید برای نان شب مردم کاری کرد. تا خط فقر به زیر صفر نرسیده برای کسانی که در روزهای آینده مشاغل خود را به شکل کامل از دست خواهند داد هم باید کاری کرد. باید به داد مردم رسید.

منبع : خبرگزاری ايسنا