ویروس مرموز آبله میمون ابتدا در بریتانیا مشاهده و سپس به 5 کشور در اروپا، استرالیا و امریکا و کانادا سرایت کرد؛ تعداد موارد قطعی یا مشکوک به آبله میمون به 107 مورد از 10 کشور رسیده است. هنوز اطلاعات علمی دقیقی درباره منشأ این ویروس و راه‌های انتقال آن در دسترس نیست. در بیانیه‌ای که سازمان بهداشت جهانی منتشر کرده تصریح شده است که افراد مبتلا به آبله میمون همگی از جنس مذکر و اغلب جوان بوده و ضایعات و زخم‌های پوستی در بدن آنها دیده شده است. در حال حاضر هیچ درمان مطمئن و اثبات شده‌ای برای عفونت ویروس آبله میمون وجود ندارد. به دلیل رابطه نزدیک بین دو بیماری آبله و آبله میمونی، حتی خود واکسن آبله میتواند در جلوگیری از مبتلا شدن به نوع میمونی مؤثر باشد. نکته مهم اینکه بر اساس تحقیقات انجام شده در آفریقا، تأثیرپذیری این واکسن 85 درصد بوده است.
واکسن آبله میمون در برنامه واکسیناسیون ایران نیست
در ایران نیز آن طور که دکتر علیرضا ناجی، رئیس مرکز تحقیقات ویروس شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به «ایران» می‌‌گوید: مرکز مبارزه با بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت در رابطه با بروز مواردی از آبله میمون در نقاط مختلف جغرافیایی به‌زودی وارد عمل میشود همان طور که پیش از این نیز وزارت بهداشت کشور پس از بروز مواردی از ویروس هپاتیت حاد در کودکان نیز جلساتی برگزار کرد. بنابراین به طور قطع در همین راستا نیز به زودی کارگروهی برای بیماریابی و شناسایی موارد احتمالی آبله میمون در وزارت بهداشت تشکیل میشود.
این ویروس شناس در پاسخ به اینکه آیا واکسن آبله میمون در برنامه واکسیناسیون همه کشورها از جمله ایران وجود دارد، عنوان می‌‌کند: اولاً واکسن اختصاصی برای ویروس آبله میمون وجود ندارد با این حال امریکا نزدیک به 13 میلیون دوز واکسن آبله میمون سفارش داده است؛ این واکسن در ایران موجود نیست چون آبله میمون در همه کشورها وجود ندارد و طبیعتاً در برنامه واکسیناسیون همه کشورها هم نیست. آبله میمون بیماری‌ای است که به بخش‌های مرکزی و غربی آفریقا مربوط می‌‌شد و حالا شیوع این بیماری از نظر جغرافیایی مهم است هر چند که تعداد موارد شناسایی در دنیا زیاد نیست. در هر صوت باید منتظر اطلاعات بیشتر باشیم تا ببینیم موارد ابتلا زیاد خواهد شد یا خیر؟
دکتر ناجی درباره آخرین یافته‌ها از منشأ ویروس آبله میمون و علائم این بیماری هم توضیح می‌‌دهد: هنوز سرنخ‌های زیادی نسبت به منشأ این ویروس وجود ندارد که بگوییم افراد مبتلا چگونه و از کجا به ویروس آبله میمون دچار شده‌اند اما این نگرانی‌ها همچنان وجود دارد که ویروس ممکن است به طور وسیع و خاموش در جوامع مختلف از طریق یک مسیر جدید انتقال منتشر شود.
او با بیان اینکه آبله میمون یک عفونت ویروسی نادر و شبیه به آبله انسان است درباره راه‌های انتقال ویروس آبله میمون نیز می‌‌گوید: مقامات بهداشتی اعلام کرده‌اند که برخی عفونت‌های اخیر آبله میمون ممکن است از طریق تماس جنسی منتقل شوند، سازمان جهانی بهداشت در حال بررسی این موضوع است، چرا که بسیاری از موارد گزارش شده افرادی هستند که به عنوان همجنسگرا یا دوجنسگرا شناخته می‌‌شوند. از طرفی انتقال ویروس بین انسان‌ها بیشتر از طریق قطرات تنفسی بزرگ است و چون این قطرات نمی‌توانند فاصله زیادی پخش شوند تماس چهره به چهره طولانی مدت مورد نیاز است. ویروس همچنین میتواند از طریق مایعات بدن، مواد ضایعه یا تماس غیرمستقیم با مواد ضایعه وارد بدن شود.دکتر ناجی درباره علائم ویروس آبله میمون نیز می‌‌گوید: ویروس آبله در انسان باعث تب، بدن درد، بزرگ شدن غدد لنفاوی و در نهایت آبله یا تاول‌های دردناک پر از مایع روی صورت، دست‌ها و پاها میشود.
