اکران نوروزی بار دیگر بر این واقعیت مهر تأیید زد که هر فیلم سینمایی در ژانر کمدی با بازی رضا عطاران، یک محصول پرفروش خواهد بود و همین باعث شد تا سرمایه گذاران در پی قراردادهای کلان‌تر با عطاران باشد، به گونه‌ای که از پیشنهادهای نیم میلیاردی در نظر گرفته شده برای عطاران سخن به میان می‌آید؛ قراردادهایی که در صورت انعقاد، این بازیگر را به گران‌ترین بازیگر تاریخ سینمای ایران تبدیل می‌کند.

رضا عطاران هر ساله در دو تا پنج فیلم سینمایی نقش آفرینی کرده و به خصوص در یک دهه اخیر ـ که لحظه به لحظه موقعیتش را نزد تماشاگر تثبیت نموده ـ روزهای پرمشغله‌ای را پشت سر گذاشته و در مجموع توانسته‌ کارنامه‌ای از خود ارائه کند که تماشاگر سینما بلیت هر فیلمی که در کستینگ آن، عطاران باشد را چشم بسته بخرد.

هرچند رضا عطاران در نقش‌های جدی و غیرکمیک نظیر دهلیز نیز درخشیده و تقریباً تمامی آثاری که او در آن‌ها به ایفای نقش پرداخته، فروش قابل توجهی داشته، آنچه به عنوان نقطه اوج فروش و توجه مخاطب به آثار عطاران است، در آثار کمدی نمود می‌یابد و آمار‌ها نشان می‌ دهد، در چند سال اخیر فیلم کمدی نبوده که عطاران در آن حضور داشته باشد و در عین حال فروش قابل توجهی نداشته باشد.

در واقع مخاطب صرفاً با حضور رضا عطاران در یک فیلم و بدون آنکه به ترکیب بازیگران، کارگردان و قصه فیلم سینمایی توجه کند، به سینما می‌رود و این اطمینان را دارد که بازیگر محبوبش چیزهای تازه‌ای برای رو کردن دارد و حتی اگر در آثار ضعیفی نظیر «من سالوادور نیستم» و «گینس» نیز بازی کند، با ابتکار عمل در بازیگری، فیلم را نجات می‌دهد.

عطاران به دلیل دستیابی به این سطح از موفقیت، در سال ۱۳۹۴ با قراردادهایی حول و حوش ۳۰۰ میلیون تومان مواجه بود؛ اما اکنون شنیده‌های «تابناک» حکایت از آن دارد که برخی تهیه کنندگان می خواهند به همراه سناریو‌هایشان، قراردادهایی تا سقف ۵۰۰ میلیون تومانی به عطاران پیشنهاد دهند و بودجه‌ای نیم میلیاردی برای به خدمت گرفتن این بازیگر در نظر گرفته‌اند.

با توجه به آنکه تا اطلاع ثانوی، عطاران سودآور‌ترین و مطمئن‌ترین گزینه سرمایه گذاری در سینمای ایران محسوب می‌شود، این بازیگر احتمالاً سال شلوغی در پیش خواهد داشت و با توجه به استمرار اقبال از او، احتمالاً لقب پردرآمد‌ترین بازیگر سینمای ایران در کنار لقب گران‌ترین بازیگر تاریخ سینمای ایران قرار خواهد گرفت.

هرچند با در نظر گرفتن نرخ تورم، برخی قراردادهایی که محمدرضا گلزار داشته نیز به این موقعیت نزدیک است، در هیچ‌ یک از آن قراردادهای کلان، گلزار صرفاً دستمزد بازیگری دریافت نکرده، بلکه بخشی از درآمدش به واسطه درصدی از اسپانسری بوده که برای پروژه‌ها آورده بود؛ اما عطاران صرفاً دستمزد بازیگری‌اش به این سطح بی‌سابقه رسیده است.

البته سودآور‌ترین بازیگر سینمای ایران باید اندکی دست به عصا‌تر از سال گذشته انتخاب کند، چون سوابق نشان داد تماشاگر ایران به سرعت از بازیگر محبوبشان نیز دل می‌کند و به همین دلیل تصور می‌شود عطاران باید میان کمدی‌ها، دست روی سناریوهای بهتری بگذارد و حالا که با سیل پیشنهاد‌ها روبه روست، بهترین سناریو‌ها را به بهترین پیشنهادهای مالی ترجیح دهد.

البته «دراکولا» ساخته رضا عطاران شاید بتواند سطح این بازیگر را از «گینس» و «من سالوادور نیستم» بالا‌تر بیاورد؛ اما انتخاب‌های شخصی این بازیگر نیز در سال پیش روی مهم است؛ انتخاب‌هایی که می‌تواند علاوه بر درآمدی که استحقاقش را دارد، برای او یکی از سیمرغ‌های بلورین سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر را نیز به ارمغان بیاورد.

ایران خبر