کد مطلب: 33532
تاریخ انتشار : جمعه ۱۹ تير ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۲۸
روز قدس یادگار جاودانه بنیانگذار جمهورى اسلامى ایران، در حالى همه ساله در سراسر دنیا گرامى داشته مىشود که در تمام این سالها، تلاشهاى فراوانى از سوى لابى صهیونیستى صورت گرفته تا این حرکت بزرگ در دنیاى اسلام را تضعیف و متوقف کند.
قدس، قبله نخستین و حرم دوم مسلمانان جهان، سرزمین اصلى و وطن میلیونها آواره مسلمان فلسطینى است که استکبار جهانى توسط صهیونیسم جنایتکار، از سال 1948 آن سرزمین را از دست ساکنانش خارج ساخت و تحت سلطه نیروهاى اشغالگر قدس قرار داد.
این توطئه از همان اولین سالهاى اجرا، با مقاومت مردم مسلمان فلسطین و اعتراض مسلمانان و انسانهاى آزاده و بیداردل جهان مواجه شد و به شکل مبارزات پیگیر و سیاسى - نظامى، چهره خود را نشان داد. ملت مسلمان ایران نیز پس از پیروزى انقلاب شکوهمند اسلامى، مسأله آزادسازى فلسطین از چنگال غاصبان قدس را سرلوحه آرمانهایش قرار داده و همه ساله روز قدس را به روز فریاد کشیدن بر سر ستمکاران تاریخ تبدیل کرده است.
پس از پیروزى انقلاب، امام خمینى در اولین فرصت، روزى را براى به نمایش گذاردن حساسیت جهانى نسبت به سرنوشت قدس و نجات آن از چنگال صهیونیستهاى جنایتکار، بهعنوان «روز قدس» تعیین نمودند. نگاه حضرت امام(ره) به مسأله قدس یک نگاه جهانى بود و این نگاه را میتوان در پیام آن راحل عظیم الشان بهخوبى درک کرد.
امام(ره) در پیامی که روز 16 مرداد 1358 در سیزدهمین روز از ماه مبارک رمضان سال 1399 هجرى قمرى خطاب به مسلمانان جهان صادر کردند، چنین فرمودند:
بسمالله الرحمن الرحیم
من طى سالیان دراز، خطر اسرائیل غاصب را گوشزد مسلمین نمودم که اکنون، این روزها به حملات وحشیانه خود به برادران و خواهران فلسطینى شدت بخشیده است و بهویژه در جنوب لبنان به قصد نابودى مبارزان فلسطینى پیاپى خانه و کاشانه ایشان را بمباران مىکند. من از عموم مسلمانان جهان و دولتهاى اسلامى مىخواهم که براى کوتاه کردن دست این غاصب و پشتیبانان آن، به هم بپیوندند و جمیع مسلمانان جهان را دعوت مىکنم آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را که از ایام قدر است و مىتواند تعیینکننده سرنوشت مردم فلسطین نیز باشد، بهعنوان «روز قدس» انتخاب و طى مراسمى همبستگى بینالمللى مسلمانان را در حمایت از حقوق قانونى مردم مسلمان فلسطین اعلام نمایند. از خداوند متعال پیروزى مسلمانان را بر اهل کفر خواستارم.
والسلام علیکم و رحمةالله برکاته
روحالله الموسوى الخمینى
تاریخچه مختصرفلسطین اشغالى
فلسطین بهلحاظ تاریخى، سرزمین اعراب فلسطین است. قبایل عرب کنعانى، بیش از هفت هزار سال قبل از میلاد، از منطقه مجاور (شبه جزیره عرب) به این سرزمین آمده و در آن سکنى گزیدند.
حضور یهود در فلسطین
حضرت ابراهیم علیه السلام حوالى 1900 سال ق. م به همراه برادرزادهاش (لوط) از عراق هجرت کرد و در فلسطین رحل اقامت گزید و مردمان این سامان را به توحید فراخواند. پس از آن عبرانىها (یهودیان راستین)، در قالب عشایر دامپرور و در جستوجوى آب و غذا، به این منطقه آمده و در میان مردمان این دیار - که از روى نوعدوستى و مهماننوازى آنها را پذیرفته بودند - اقامت گزیدند. اما وقتى تعدادشان فزونى یافت، شروع به درگیرى با میزبان کرده، کوشیدند بر پارهاى از مناطق و اماکن مقدس چیره شوند.
فلسطین محل معراج نبى اکرم صلى الله علیه وآله
ده سال پس از مبعث رسول اکرم صلى الله علیه وآله، پروردگار یکتا، پیامبر خود را شبانه به مسجدالاقصى در فلسطین برد و از آنجا به آسمان عروج داد.
صهیونیسم و فلسطین
قبل از جنگ جهانى اول از آنجایى که انگلیس، قصد سیطره و چنگاندازى بر منطقه عربى اطراف کانال سوئز را داشت، مصر را اشغال و یهودیان را ترغیب کرد تا ادعاى بىاساس خود را مبنى بر داشتن حق بازگشت به کوه کذایى «صهیون» در قدس و برپایى دولت در فلسطین، مجدداً مطرح کنند. دولتى که حامى منافع انگلیس در منطقه بوده و از کمکهاى همهجانبه این کشور برخوردار باشد. انگلیس در همین زمینه، مشوق تئودور هرتسل (خبرنگار یهودىتبار اتریشى) در امر دعوت از یهودیان جهان، براى تأسیس دولت صهیونیستى در فلسطین بود و عملًا نخستین کنگره صهیونیستى در شهر پال سوئیس (1897 م.) با حضور صدها تن از شخصیتهاى یهودى سراسر جهان برگزار شد. در این اجلاس شرکتکنندگان موافقت کردند براى بازگرداندن یهودیان جهان به فلسطین و برپایى دولت صهیونیستى، علیه ملت و صاحبان راستین آن، تلاش کنند و در همین راستا مؤسسات مالى چندى، براى تحقق این هدف شوم دایر کردند.
بهدنبال شروع جنگ اول جهانى، انگلیس در سال 1917 م. با موافقت فرانسه، آمریکا و دیگر کشورهاى غربى، بیانیهاى را صادر کرد و بهوسیله بالفور (وزیر خارجه وقت این کشور) به روچیلد (سرمایهدار یهودى) قول داد: وطن قومى براى یهودیان در فلسطین ایجاد کند. این وعده به «بیانیه بالفور» موسوم شد. در سال 1918 م. (همزمان با شکست ترکیه و اشغال فلسطین بهوسیله انگلیس)، کشورهاى یادشده تلاش کردند زمینه برپایى دولت یهودى را در فلسطین مهیا سازند. در همین رابطه جامعه ملل با قیمومیت انگلیس بر فلسطین، بهمنظور برپایى دولت یهودى در آن موافقت کرد. انگلیس نیز نمایندهاى یهودىتبار (هربرت ساموئیل) را در سال 1920 م. به فلسطین گسیل داشت تا مقدمات کوچ یهودیان سراسر جهان را به آنجا فراهم آورد. انگلیس استعمارگر به موازات این اقدام، به تجهیز و آموزش نظامى یهودیان پرداخت و زمینهاى وسیعى را در اختیار آنان قرار داد تا شهرکهایى را احداث کنند.
ایستادگى فلسطینیان
فلسطینیان از همان ابتدا در برابر قیمومیت انگلیس و باندهاى صهیونیستى، پایدارى و مقاومت کردند و براى دفاع از زمین و پاسدارى از مقدسات، گروههاى جهادى تشکیل داده، تظاهرات و اعتصابهاى عمومى به راه انداختند. قیامهاى 1920، 1923 و 1929 (معروف به انقلاب براق) از آن جمله است. انگلیسىها قیامهاى فلسطینیان را سرکوب و هزاران تن را کشتند یا به زندان انداختند.
قیامهاى مردم فلسطین تداوم داشت و به موازات آن، کوچ یهودیان سراسر جهان با هدف اشغال فلسطین نیز ادامه یافت تا اینکه پس از پایان جنگ دوم جهانى (1945 م.)، انگلیس و آمریکا توانستند در سال 1947 م. از طریق سازمان ملل متحد قطعنامه تقسیم فلسطین را صادر کنند. به موجب این قطعنامه جائرانه، فلسطین بین فلسطینیان و یهودیان اشغالگر تقسیم گردید.
اشغال فلسطین
انگلیس پس از اطمینان از توان باندهاى صهیونیستى در فلسطین و حمایت و پشتیبانى آمریکا و جهان غرب و شوروى از برپایى کشورى براى یهودیان، اعلام داشت که از فلسطین بیرون خواهد رفت و چنین نیز شد. ارتش انگلیس در 1948 م. پس از واگذارى مراکز و تسلیحات نظامى خود به باندهاى صهیونیستى و ابقاى برخى از فرماندهان در خدمت اهداف یهودیان، خاک فلسطین را ترک کرد. بن گوریون رهبر باندهاى صهیونیستى، از این وضعیت سوء استفاده کرد و تأسیس کشور «اسرائیل» در سرزمینهاى اشغالى 1948 م. را اعلام نمود. مدتى بعد آمریکا، دولت صهیونیستى را به رسمیت شناخت و بهدنبال آن اتحاد جماهیر شوروى همچنین کرد. کشورهاى اروپایى یکى پس از دیگرى و بعد سازمان ملل متحد، این دولت غاصب را به رسمیت شناختند.
فلسطینیان این ستم و ناروایى را نپذیرفته، به نبرد با صهیونیستها پرداختند. در این نبردها، نیروهایى از ارتش کشورهاى مصر، اردن، سوریه، لبنان، عراق و نیروهاى داوطلب اخوان المسلمین شرکت جستند لیکن بهدلیل ضعف تدارکاتى و تسلیحاتى و حضور استعمارى انگلیس و فرانسه در اغلب کشورهاى منطقه و خیانت برخى از رهبران، منجر به شکست این نیروها و آوارگى صدها هزار فلسطینى گشت. بهدنبال این جنگ، کرانه باخترى، قدس و نوار غزه همچنان در دست فلسطینیان و به دور از اشغالگرى صهیونیستها باقى ماند لیکن کرانه باخترى و قدس تابع اردن و نوار غزه تابع مصر گشت.
پس از جنگ 1948 م. کشورهاى آمریکا، فرانسه و انگلیس دولت غاصب صهیونیستى را به سلاحهاى پیشرفته (هستهاى، میکروبى و شیمیایى) مجهز ساختند. بهرغم ناکامى فلسطینیان، آنان دست از مقاومت و پایدارى برنداشته و گروههاى چریکى تشکیل دادند. این نیروها حمله به شهرها و شهرکهاى صهیونیستى را در دستور کار خود قرار دادند.
تجاوز سهجانبه سال 1956 م
در سال 1956 م. انگلیس، فرانسه و اسرائیل، در توطئهاى مشترک، تجاوز سهجانبهاى را علیه مصر تدارک دیدند و صهیونیستها نوار غزه و بخشى از سینا را اشغال کردند. اما بر اثر فشارهاى جهانى و عملیات مقاومت، ناگزیر از این مناطق خارج شدند. در سال 1963 م. سازمان آزادىبخش فلسطین به رهبرى احمد شقیرى، شکل گرفت و صاحب سپاهى در نوار غزه شد. همچنین جنبشهاى چریکى نظیر جنبش فتح، جبهه خلق و... تشکیل شدند و توانستند عملیات چریکى بسیارى را از خاک سوریه علیه صهیونیستها به مورد اجرا بگذارند و تلفات و ضایعات قابل توجهى به آنان وارد سازند. اسرائیل در سال 1967 م. با حمایت آمریکا، جنگى را علیه مصر و سوریه به راه انداخت و صحراى سیناى مصر و ارتفاعات جولان سوریه را علاوه بر سایر بخشهاى فلسطینى به اشغال خود درآورد. اما ملت فلسطین همچنان به مقاومت خود در برابر اشغالگرى صهیونیستى ادامه داد. پس از شکست 1967 م. عملیات نظامى- چریکى فلسطینى، از خاک اردن علیه صهیونیستها گسترش یافت و خطر و تهدیدى بالقوه براى یهودیان غاصب گردید. بهدنبال این تحولات، آمریکا و صهیونیستها، اردن را تحت فشار قرار دادند و این کشور در سپتامبر 1970 م. فعالیت چریکى فلسطینیان را درهم کوبید. کارهاى چریکى از این پس، به سوریه و لبنان انتقال یافت.
خیانت سادات وکمپ دیوید
در سال 1973 م. سوریه و مصر توافق کردند براى آزادسازى خاک اشغالشده خویش، با صهیونیستها بجنگند و اگر دخالت مستقیم آمریکا در جنگ نبود، شکست کامل صهیونیستها رقم مىخورد. در پى این حوادث، مذاکرات آتشبس میان مصر و رژیم صهیونیستى زیر نظر آمریکا آغاز و کار به جایى رسید که انور سادات (رئیس جمهور وقت مصر)، در سال 1987 بهطور یکجانبه و در کمپ دیوید آمریکا، صلحى را با صهیونیستها امضا کرد. مصر با امضاى این قرارداد، عملًا از گردونه درگیرى با دشمن صهیونیستى خارج شد لیکن خداوند سبحان خروج مصر را بهواسطه پیروزى انقلاب اسلامى در ایران به رهبرى امام خمینى(رحمةالله‌علیه) جبران کرد. رهبر عظیمالشأن ایران سفارت اسرائیل را تعطیل و سفارت فلسطین را بهجاى آن دایر فرمود و اعلام داشت: «اسرائیل غدّهاى سرطانى است و باید ریشهکن شود.» همچنین روز جهانى قدس را اعلام و سپاه قدس را تأسیس کرد. این خطمشى و سیاست حکیمانه و حمایت از مبارزات بهحق مردم مسلمان فلسطین، بهوسیله جانشین شایسته ایشان مقام معظم رهبرى و مسؤولان نظام اسلامى، با همان قوت ادامه دارد بهطورىکه شاهد مقاومت گروههاى فلسطینى و شکست چندباره رژیم صهیونیستى در جنگهاى سهگانه هستیم.
و این در حالى است که صهیونیستها به دفعات اعلام کردهاند، آنها کسانى نیستند که به اشغال خاک فلسطین و قدس شریف اکتفا نمایند و اگر در مسیر توسعهطلبى خویش با مقاومت ملت فلسطین و واکنش افکار عمومى ملتهاى مسلمان مواجه نباشند، آرزویشان تحقق رؤیاى دستیابى به اراضى حدفاصل نیل تا فرات است. آنها هنوز از این عقیده دست نکشیدهاند. ولى اگر 2 قرن پس از طرح این رؤیا توسط بنیانگذاران صهیونیسم، هنوز صهیونیستها حتى در درون مرزهاى فلسطین به ثبات و آرامش نرسیدهاند، براى این شکست هیچ دلیلى جز مقاومت دامنهدار و مستمر ملت ستم‌کشیده فلسطین نمىتوان اقامه کرد. ملتى که همواره به حمایت همکیشان خود در سراسر جهان اسلام نیاز دارد. روز قدس ازجمله مظاهر حمایت جهانى از مردم رنجکشیده فلسطین است.
روزقدس، رسوایى گروههاى تروریستى
گروه تروریستى داعش ادعا دارد که مىخواهد اسلام را پیاده کند، اما هیچ اقدامى نسبت به مخالفت با اقدامات اسرائیل انجام نمىدهد، روز قدس مىتواند این تقابل را پررنگ کند و رسوایى گروههاى تروریستى و ارتباط گروه تروریستى داعش با صهیونیسم و مستکبرین را اثبات کند، هنگامى که آنها روز قدس را تحریم مىکنند و به آن اهمیتى نمىدهند، مردم متوجه مىشوند آنها در ادعاهایشان صادق نیستند.
تحرکات داعش و تکفیرىها در جهان اسلام حاشیه امنى را براى اسرائیل ایجاد کرده است، زیرا در مقطعى که تمام کشورهاى اسلامى روندى را پیش گرفته بودند تا اسرائیل را از صحنه روزگار براندازند، اما اکنون رژیم صهیونیستى در حاشیه امن قرار گرفته است.
اگرچه مراسم روز قدس امسال به نسبت سالهاى پیش در هواى گرمترى برگزار شده و راهپیمایى و تظاهرات در این روز دشوارىهاى بیشترى دارد اما ملت متحد ایران بار دیگر با حضور منجسم خود، دشمنان اسلام و انقلاب را ناامید مىکنند. امروز چشم مردان و زنان و کودکان مظلوم فلسطین و دیگر جوامع اسلامى به حمایتهاى آحاد مردم نظام مقدس جمهورى اسلامى است. همچنین، امسال وجود شرایط فعلى در منطقه بهویژه حملات رژیم آل سعود به مردم بىدفاع و مظلوم یمن بر اهمیت حضور مردم عدالتمحور جوامع اسلامى بهویژه مردم فهیم نظام مقدس جمهورى اسلامى در راهپیمایى روز قدس مىافزاید.
