کد مطلب: 130491
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۱ فروردين ۱۳۹۸ ساعت ۱۷:۴۰
حق تحصیل و آموزش بخش مهمی از منشور جهانی حقوق کودکان است چرا که آگاهی، مهارت و رشد ذهنی و اجتماعی را برای فرد به همراه دارد. بازماندگی از تحصیل علاوه بر اینکه کودک را از قابلیت‌های زندگی آینده‌اش محروم می‌کند، اصطلاح بازماندگی از تحصیل برای گروه سنی بین ۶ تا ۱۷ سال به کار می‌رود که یا هرگز به مدرسه نرفته‌اند یا پس از گذر چند سال با ناملایمات و شرایط زندگی مجبور به ترک تحصیل شده‌اند. در مناطق کوهستانی و عشایری شمال استان خوزستان (شهرستان‌های اندیکا و لالی)، ترک تحصیل به دلایل کمبود مدرسه و پراکندگی روستاها، راه‌های سخت کوهستانی، کوچ عشایر، ازدواج در سنین پایین و تعصب‌های خانوادگی صورت می‌گیرد.
|
پروین 11 ساله (سمت چپ) و مهتاب 10 ساله (سمت چپ) ساکن روستای دَمه در مناطق کوهستانی شهرستان اندیکا هستند، پروین مدرسه نرفته است و مهتاب کلاس چهارم است او مسیر 3 کیلومتری تا مدرسه را هر روز طی می‌کند تا به محل تحصیلش برسد. مهتاب و پروین علاوه بر کارهای مربوط به خانه، زمان زیادی را برای برای آوردن آب صرف می‌کنند. |
|
کبری 17 ساله، ساکن روستای تاچل علیشیر در شهرستان اندکیا است او تا سوم راهنمایی درس خوانده است و از آنجایی که برای ادامه تحصیل در مقطع بالاتر حتما باید به شهر برود، مجبور به ترک تحصیل شده است. خواهر بزرگتر او سال‌های دبیرستان را در منزل یکی از اقوام در شهر زندگی کرده است و تا مقطع کارشناسی ادامه تحصیل داده است و هم اکنون دهیار روستای تاچل علیشیر است. |
|
مازیار، یکی از ساکنان روستای دمه در مناطق عشایری شهرستان اندیکا، که تا دوم ابتدایی درس خوانده است. فاصله روستای آن‌ها تا نزدیکترین مدرسه ابتدایی سه کیلومتر جاده کوهستانی است. |
|
فاطمه 15 ساله ساکن روستای انبار سفید در شهرستان لالی است. او تا کلاس ششم درس خوانده است. نزدیکترین مدرسه در مقطع متوسطه اول (راهنمایی) در روستای تراز، در 2 کیلومتری آن‌ها، واقع شده است. از آنجایی که کلاس‌های این مدارس در مقطع متوسطه اول به صورت مختلط برگزار می‌شود، خانواده‌ها مانع ادامه تحصیل این دانش‌آموزان می‌شوند. حدود 8 دختر در این روستا به همین دلیل ترک تحصیل کرده‌اند. |
|
حکیمه، 17 ساله، از عشایر منطقه آب‌گرمه شهرستان لالی است. او تا کلاس ششم درس خوانده است. از آنجایی که عشایر این منطقه از اوایل فصل بهار به مناطق کوهستانی فرودونشهر در اصفهان کوچ می‌کنند، دانش‌آموزان مقطع متوسطه که با خانواده همراه هستند مجبور به ترک تحصیل می‌شوند؛ چرا که نمی‌توانند در امتحانات پایان سال حضور داشته باشند. مدارس عشایری در مقطع ابتدایی فقط شرایطی خاص را برای کوچ عشایر در نظر گرفته‌اند. |
|
انیس ۱۷ ساله و اهل منطقه شاهزاده عبدالله شهرستان اندیکا است. او تا کلاس نهم درس خوانده و برای ادامه تحصیل حتماً باید به شهرستان اندیکا برود. شاهزاده عبدالله با اندیکا حدود 55 کیلومتر فاصله دارد. پراکندگی روستاها و کمبود مدرسه در مقاطع متوسطه اول و دوم، نبود راه مناسب و سرویس حمل‌ونقل و تمایل نداشتن خانواده‌ها به حضور فرزندانشان در مدارس شبانه‌روزی از جمله عوامل اصلی ترک تحصیل دانش‌آموزان این مناطق است. |
|
سهیلا ۱۶ساله و اهل منطقه عشایرنشین چشمه‌شاهِ شهرستان لالی است. او تا کلاس ششم ابتدایی درس خوانده است. سهیلا اگر بخواهد ادامه تحصیل دهد باید ۲۵ کیلومتر مسیر خاکی و ۲۵ کیلومتر جاده اسفالت را تا شهرستان لالی طی کند. با وجود تمایل سهیلا به ادامه تحصیل در مدارس شبانه‌روزی، خانواده با او موافقت نمی‌کنند. بخش زیادی از کارهای روزانه عشایری توسط دختران انجام می‌شود. |
|
سمیرا 19 سال دارد و اهل روستای تاچل علیشیر در شهرستان اندیکا است. او تا کلاس نهم درس خوانده و در دوران تحصیل همیشه شاگرد اول بوده است. بخش زیادی از کارهای روزانه عشایری توسط دختران انجام می‌شود |
|
مدرسه ابتدایی روستای تاچل علیشیر 49 دانش‌آموز دارد، اکثر دخترانی که در پایه ششم این مدرسه تحصیل می‌کنند آخرین سال‌های تحصیل خود را تجربه می‌کنند. سه کلاس این مدرسه فاقد هرگونه امکانات گرمایشی و سرمایشی است به همین دلیل در بعضی روزهای سرد سال از وسایل گرمایشی غیراستاندارد وخطرناک استفاده می‌شود. |
|
دانش‌آموزان مدرسه عشایری شهید منوچهر عبدللهی در منطقه سوز تینا در شهرستان اندیکا برای بازگشت به خانه مسیرهای طولانی و سختی را طی می‌کنند. در بعضی مناطق دانش‌آموزان برای کوتاه‌شدن راه از مسیرهای سخت کوهستانی و عرض رودخانه‌ها عبور می‌کنند . این مسیرها در روزهای بارندگی بسیار خطرناک هستند. |
|
منیژه یکی از دختران روستای دَمه در شهرستان اندیکا است. او در 9 سالگی و کلاس سوم ابتدایی ترک تحصیل کرده است. حجم زیادی از کارهای روزانه در خانواده توسط منیژه انجام می‌شود. برادر و پدر منیژه علی‌رغم داشتن موتورسیکلت از رساندن او به مدرسه خودداری می‌کنند. از نظر آن‌ها هزینه سوخت بالا و دسترسی به آن مشکل است. |
|
آمنه 8 ساله و اهل روستای دمه در شهرستان اندیکا است. او به مانند برادر پانزده ساله‌اش جمعه به مدرسه نرفته است. فقر مالی خانواده و دور بودن مدرسه عامل بازماندگی از تحصیل آمنه است. |
|
مهشید 15 ساله، ساکن روستای تاچل علیشیر است. او علی‌رغم علاقه‌اش به تحصیل با مخالفت پدرش در کلاس پنجم مجبور ترک تحصیل شد. |
|
نرگس 18 ساله و اهل روستای تراز شهرستان لالی است. پدرش -رضاقلی 63 ساله- نابینا است. بیماری رضاقلی در سال‌های گذشته و رسیدگی به وضعیت او شرایط تحصیل را برای نرگس سخت کرده و باعث ترک تحصیل او در کلاس هفتم می‌شود.
|
|
فاطمه 15 ساله ساکن روستای انبار سفید در شهرستان لالی است. او تا کلاس ششم درس خوانده است. نزدیکترین مدرسه در مقطع متوسطه اول (راهنمایی) در روستای تراز، در 2 کیلومتری آن‌ها، واقع شده است. از آنجایی که کلاس‌های این مدارس در مقطع متوسطه اول به صورت مختلط برگزار می‌شود، خانواده‌ها مانع ادامه تحصیل این دانش‌آموزان می‌شوند. حدود 8 دختر در این روستا به همین دلیل ترک تحصیل کرده‌اند. |
|
فریبا ۱۴ ساله (سمت چپ) ساکن روستای انبار سفید شهرستان لالی است. او تا کلاس ششم درس خوانده است و به‌تازگی ازدواج کرده است. خواهر 12 ساله او صغری نام دارد (سمت راست) و دانش‌آموز کلاس ششم است و این آخرین سال تحصیل اوست. او مانند سایر دختران این منطقه محکوم به ترک تحصیل است. |
|
پروین 11 ساله و مهتاب 10 ساله ساکن روستای دَمه در مناطق کوهستانی شهرستان اندیکا هستند. پروین از تحصیل بازمانده و مهتاب کلاس چهارم است. او هر روز مسیر سه کیلومتری تا مدرسه را پیاده طی می‌کند تا به محل تحصیلش برسد. مهتاب و پروین علاوه بر انجام کارهای خانه، روزانه زمان زیادی را برای آوردن آب از چشمه صرف می‌کنند. |
