راز بشارت در لحظه نیاز

 

بشارت الهی در لحظه های نیاز ملت ایران تنها و فقط حکایت از عنایت و لطف پروردگار متعال و صاحب اصلی این انقلاب حضرت بقیه الله الاعظم (ارواحنا لتراب مقدمه الفداء) دارد. این بار این بشارت الهی در قامت 270 سرو ایستاده و آزاده زنگار از قلوب مومنین زدود و وسوسه های شیاطین را بی اثر کرد. حضور بی سابقه میلیونها جوان تهرانی در مراسم تشییع پیکر شهدا خون تازه ای در رگ ها و شریانات انقلاب اسلامی جاری کرد و همانگونه که مقام معظم رهبری حضرت آیت الله امام خامنه ای (مدظله العالی) به حق فرمودند: تشییع این دُردانههای به میهن بازگشته، به یکی از به یادماندنیترین حوادث انقلاب تبدیل شد. چه خوب گفتند: «سلام بر دستهای بسته و پیکرهای ستمدیده شما. و سلام بر ارواح طیّبه و به رضوان الهی، بالگشودهی شما. سلام بر شما که بار دیگر فضای زندگی را معطّر و جان زندگان را سیراب کردید. و سپاس بی پایان پروردگار حکیم و مهربان را که در لحظههای نیازِ این ملّتِ خداجوی و خداباور، بشارتهای تردیدناپذیر را بر دلهای بیدار نازل میفرماید و غبارها را می زداید. و سلام بر شما ملّت بزرگ، وفادار، آگاه، مسئولیّتپذیر که خطاب لطیف الهی را به درستی میشناسید و می نیوشید و پاسخ می گویید.» اما راز این بشارت چه بود؟ و نیاز این لحظه ها کدام است؟ ما در کدام شرایط تاریخی قرار داریم که نیازمند چنین بشارتی بودیم. آیا در تاریخ 1400 ساله اسلام می توان دوره ای را با وضعیت کنونی کشور مقایسه کرد؟ رهبر معظم انقلاب در تحلیل و تبیین برخی وضعیت ها و مقاطع زمانی حساس در کشور از اشارات تاریخی به خصوص حوادت تاریخی صدر اسلام استفاده می کنند که حاوی پیام ها و عبرت های زیادی است. معظم له در سفر سال 1391 خود به استان خراسان شمالی در دیدار روحانیون و علمای این استان با تشبیه وضعیت کنونی کشور به «جنگ احزاب» فرمودند: امروز نیز همانند شرایط جنگ احزاب در دوران پیامبر(ص)، همه دشمنان ملت ایران در سطح بین المللی و منطقه ای، دست به دست یکدیگر داده اند، تا ایستادگی و عزم راسخ این ملت را بشکنند اما همانگونه که در آن جنگ، مومنان به خود ترس و تردید راه ندادند، ملت ایران هم با تلاش برای افزایش قدرت و توانایی های خود، در مقابل فشارها ایستاده است. رهبر معظم انقلاب اسلامی افزودند: در جنگ احزاب عده ای منافق و سست ایمان، مومنان را مورد عتاب و خطاب قرار می دادند که چرا کوتاه نمی آیید و سیاست خود را عوض نمی کنید اما یاران واقعی پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) در پاسخ به آنها می گفتند: ما از این فشارها تعجب نمی کنیم و نمی هراسیم و به راه خود ادامه خواهیم داد. جنگ احزاب یک آزمون و ابتلای الهی در میانه جنگ های بزرگی نظیر بدر و خیبر در سال پنجم هجری بود. در این جنگ اگر چه نبرد جدی صورت نگرفت اما امتحان الهی سبب شد با افشای چهره نفاق سیاسی و اقتصادی در بین مسلمین عیار جبهه ایمان بالابرود و آنها را مهیای پیروزی در جنگ خیبر کرد که مقدمه فتح الفتوح مسلمین بود.  در آن شرایط سخت محاصره اقتصادی و نظامی مدینه عده ای سعی می کردند تا مردم را از جنگ منصرف کنند و دلهای آنها را خالی کنند. این افراد که قرآن کریم در آیات 18 و 19 سوره احزاب از آنها تحت عنوان «معوقین» یاد می کند افرادی سست عنصر بودند که می خواستند انسان های ضعیف الایمان را از مقاومت و ایستادگی در برابر دشمن منصرف کنند. «قَدْ یَعْلَمُ اللَّهُ الْمُعَوِّقِینَ مِنکمْ وَ الْقَائلِینَ لاخْوَنِهِمْ هَلُمَّ إِلَیْنَا وَ لا یَأْتُونَ الْبَأْس إِلا قَلِیلاً(18)أَشِحَّةً عَلَیْکُمْ فَإِذَا جَاءَ الخْوْف رَأَیْتَهُمْ یَنظرُونَ إِلَیْک تَدُورُ أَعْیُنُهُمْ کالَّذِى یُغْشى عَلَیْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَإِذَا ذَهَب الخْوْف سلَقُوکم بِأَلْسِنَةٍ حِدَادٍ أَشِحَّةً عَلى الخْیرِ أُولَئک لَمْ یُؤْمِنُوا فَأَحْبَط اللَّهُ أَعْمَلَهُمْ وَ کانَ ذَلِک عَلى اللَّهِ یَسِیراً(19)» معوقین در لابلاى صفوف مسلمانان بودند و تعبیر «منکم » گواه بر این است. 
خداوند متعال آنها را اینگونه توصیف می کند که «در همه چیز نسبت به شما بخیلند، و هنگامى که لحظات ترس و بحرانى پیش آید مشاهده مى کنى آنچنان به تو نگاه مى کنند و چشمهایشان در حدقه مى چرخد که گوئى مى خواهند قالب تهى کنند! اما هنگامى که حالت خوف و ترس فرو نشست زبانهاى تند و خشن خود را با انبوهى از خشم و عصبانیت بر شما مى گشایند (و سهم خود را از غنائم مطالبه مى کنند!) در حالى که در آن نیز حریص و بخیلند، آنها هرگز ایمان نیاورده اند لذا خداوند اعمالشان را حبط و نابود کرد و این کار بر خدا آسان است .» معوقین در شرایط سخت و بحرانی نظیر جنگ مرتب نق می زنند و از ترس جان و مال خود حاضر به نبرد با دشمن نمی شوند و نفسشان در نمی آید. اما همین که جنگ تمام شد زبان های تند و تیز خود را می گشایند و ادعای مالکیت و تصاحب غنائم می کنند در حالی که از بذل جان و مال خود در آن شرایط حساس دریغ کردند.